مزرعه تحقیقاتی، آموزشی و ترویجی پخش سیلاب بر آبخوان سه
این مزرعه در سال ۱۳۷۶ تأسیس شد و نزدیکترین مزرعه تحقیقاتی بخش تحقیقات آبخیزداری به اصفهان است. مزرعه در فاصله حدود ۷۰ کیلومتری شمال اصفهان، شرق مسیر جاده اصفهان ـ میمه واقع شده و محدوده آبخیز آن بین طولهای ۵۱°۳۸′ تا ۵۱°۴۲′ شرقی و عرضهای ۳۳°۲۹′ تا ۳۳°۳۱′ شمالی قرار دارد. محدوده پخش سیلاب شامل دو زیرحوزه اصلی و دارای دامنه ارتفاعی بین ۱۸۰۰ تا ۳۳۶۵ متر از سطح دریا است.
منابع پایه
-
خاک: Typic camorthid و Lithic camorthid، با شیب عمومی ۳–۵٪، عمق کم، پستیوبلندی و سنگریزههای سطحی و زیرسطحی
-
آب: رودخانه فصلی سه با جریان ۱۰۰ تا ۵۰۰ لیتر در ثانیه در زمان سیلاب، مناسب برای پخش سیلاب و تغذیه مصنوعی سفرههای زیرزمینی
-
پوشش گیاهی: گونههای غالب مرتعی شامل منه دشتی، جارو سفید و خار گونی
-
اقلیم: میانگین دمای سالانه ۱۱.۵۵°C، حداقل مطلق ۲۲- و حداکثر مطلق ۳۷.۵°C، بارش سالانه ۱۷۱ میلیمتر، ۱۳۰ روز یخبندان، تبخیر و تعرق سالانه ۱۲۲۶ میلیمتر، اقلیم نیمهخشک
امکانات و تجهیزات
-
ایستگاه هواشناسی کلیماتولوژی
-
برق فشارقوی ۳۰ کیلووات
-
ساختمان اداری، نگهبانی و پارکینگ (۳۰۰ مترمربع)
-
تلفن، تراکتور، تریلی و تانکر ۱۵۰۰ لیتری سیار
برنامههای پژوهشی
-
پایش هواشناسی، هیدرولوژی و منابع آب زیرزمینی
-
پایش خاک و پوشش گیاهی
-
پایش و نگهداری سازههای ایستگاه هواشناسی
طرحهای تحقیقاتی خاتمه یافته
-
بررسی حد بهرهبرداری مجاز گونههای مهم مرتعی و رفتار چرایی دام
-
بررسی تغییرات فصلی تولید و مصرف گیاهان مرتعی در مراتع نمونه استان اصفهان
-
تعیین زمان مناسب ورود و خروج دام در مراتع
دستاوردها
-
گونه غالب مرتعی: منه دشتی (Artemisia sieberi) با بیشترین تولید و طولانیترین دوره رویشی
-
نتایج تیمار چرای دام: بیشترین تولید در تیمار بدون چرا و کمترین در ۷۵٪ شدت چرای دام
-
زمان چرا در ماههای مختلف متفاوت و متأثر از پوشش گیاهی و شرایط بارش سالانه
طرحهای تحقیقاتی در حال اجرا
-
ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر رویشگاه گونههای مرتعی ایران بر پایه مدل پیشبینی اقلیم استان اصفهان
سایر فعالیتها
-
بازسازی و ترمیم سازههای پخش سیلاب برای حفاظت از آبخوان و سفرههای زیرزمینی
-
تجهیز و تکمیل چاه آب
-
نظارت بر اجرای چرای دام
-
ایجاد استخرهای ذخیره آب سیلابی برای کشتهای محدود
-
توسعه پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی با استفاده از سیلاب
